Zartaginari (zartagia, sartaia…), deitzen diogu Zumaian “paela”. Antzeko izenak erabiltzen dira beste herri batzuetan: “padela” Tolosaldean eta Beterrin, eta “padera” Bidasoaldean. Lapurdin eta Nafarroa Beherean, berriz, gaztainak erretzeko danbolinari deitzen diote “padel” edo “fadera”. Bitxia da gaztelaniaz ere “paella” izena duela arroza prestatzeko ontziak; hau da, ontziak eman diola izena plater berezi horri.
Baleike aldizkarian topatu ditugu adibide batzuk. Beñat Fernandez de Arroiabek askotan erabili zuen errezetak idatzi zituenean. Hementxe, esaterako, 2001eko urrian (92. zenbakian) onddo salteatuak nola egin azaltzeko:
Jarri su ertainean paela. Bota olioa eta baratxuri txikituak. Gorritutakoan, bota onddoak, orritan moztuta eta utzi lau minutu.
Josefran Ispizuak zutabe baten izenburuan erabili zuen 2002ko azaroan (105. zenbakian):
Paelak lapikoari ipurbeltz!
Eta azken adibidea Ismael Manterolarena da, 1996ko irailean (27. zenbakian) Zumaiako ume kantei buruz idatzi zuenekoa:
Paela zaharra zaharra / hiru zolokua / amak emango dio / ipurtzulokoa
Izen honekin lotuta, TUNTUNPAELA erabiltzen da neska edo emakume inozo, ergel edo tentelari deitzeko. Zarautzen eta Zestoan ere bai, horren adibide Txiliku idazleak Antigoaleko hiztegian jasotakoa.