Euskal Autonomia Erkidegoan, mendekotasuna duten adinekoei arreta emateko eta familia eta lana uztartzeko politika publikoek indartu egiten dute logika neo-koloniala, patriarkala eta kapitalista. Izan ere, logika horren arabera, lehenik eta behin, zainketak emakumen lanak dira; enplegatzaileak boterea du langilearen bizitzan, eta bere jabetzan hartzen du. Azkenik, lan hori eta baldintza horiek emakume etorkin pobreentzat soilik dira.
Malen Etxea elkarte gisa eratu eta antolatu ginen, komunitate- sarea sendotzen laguntzeko. Gure erkidegoko praktikak politika publikoen artean lehiatzen dira, baina, horrez gain, “Estatu-erdiguneko” ikuspegia alda dezakegu, egoera hori konplexutasunetik problematizatuko duen eta guztiontzako bizi-baldintza duinak eta bidezkoak eraikitzen, eskatzen eta eskatzen jarraituko duen zeharkako diskurtso politikoa eraiki ahal izateko.
Ildo horretatik, gure erakundearen zutabeetako bat da autogestionatuta mantentzea Zestoako Harrera Etxea, eta orain Zumaiako Harrera Etxea gehitu zaio. Espazio horiei esker, elkartzeko ingurune seguru bat eraiki daiteke. Ingurune horretan, emakumeen arteko loturak sortzen dira, eta, bakoitzaren esperientzia berezi eta funtsezkoetatik abiatuta, zeharka eta modu konplexuan delineatzen da migrazio- arazoaren azterketa; izan ere, emakume etorkin bakoitzak bere gain hartzen du bere izaera politikoa, eta gizarte-aldaketa baten eragile eraldatzailea da bere herrialdean.
Logika kapitalista eta neokolonialak, “Euskal Ongizate Estatuaren” oinarri dena, osasuna eta atsedena izateko eskubidea dutenak, eta beraien osasuna kontuan hartzen ez den eta atsedenerako eskubiderik ez dutenak banatzen ditu. Hori da euskal gizarteak egunero onartzen duena, arrazismoari eta egungo egoerari hertsiki lotutako egiturazko indarkeriak indartuz.
Gizarte-antolaketa hori egunero gauzatzen da lan- esplotazioko, nahitaezko laneko eta lan-esplotazioko egoeretan, eta hori da gure erronka politikoa: oinarrizko eskubideak urratzen ez uztea eta migrazio-ingurune seguruak sortzea, ezkutuko ekonomia eta oinarrizko giza eskubideen urraketa (askatasuna, esaterako) bereizten ez dituen gizarte batean.