Papera erdara hutsean dago. Inozentea izango naiz, baina orriari buelta eman eta atzealdean euskarazkoa bilatu dut, alferrik. Zuri dago, ezer gabe. Zuritasun horretan, ispilu batean bezala ikusi dut islatuta neure burua, zumaiar euskaldunona. Ez gara ezer, ez gaude.
Ez gara ezer
2020ko uzt. 22a, 14:41
Etxeko buzoitik paperak atera ditut, eta batek atentzioa eman dit: Ardantzabiden denda handi bat zabaldu behar dute, etxerako gauzekin, eta horren iragarkia da.