Pisua buru gainean eramateko trapuzko babesa da ‘solkia’ Zumaian; ahoz ‘solki(d)xa’ edo ‘solkiya’. Beste herri batzuetan ‘sorki’ erabiltzen dute, eta Zarautzen ‘burukote’. Imanol Azkueren Jose Manuelen ibilerak liburuan irakurri dugunez, garbitzeko arropak otar berezietan edo zinketan eramaten zituzten emakumeek albergara, askotan buru gainean, ontziaren eta buruaren artean solkia (trapua) jarrita.
Babes edo bigungarri horri esker, ontzi pisutsuak eraman ohi zituzten emakumeek. Usulak ere jartzen zituzten buruan, eta horregatik dauka Sanjuaniturriko Maritxuk solkia ezkerreko eskuan. Txiliku idazleak Antigoaleko hiztegia gunean azaldu zuenez, besterik ez zegoenean, soinean zeramaten mantalarekin egin ohi zuten burukotea emakumeek; horregatik, “mantalaz solkia egin” esaten zaio egoera zail batean eskura dagoenarekin konpontzeari.
Mª Antonia Goikoetxeak erakutsi digu nola egiten zen solkia, zapia bihurritu eta lotuta.